Zabezpieczenie zanikowe (pod napięciowe). Zabezpieczenie zanikowe powinno być stosowane:
a) do silników, których praca przy obniżce napięcia nie jest możliwa a zabezpieczenie przeciążeniowe nie jest stosowane;
b) do silników, których samo rozruch nie jest dopuszczalny ze względu na bezpieczeństwo obsługi lub na rodzaj procesu technologicznego;
c) do silników pierścieniowych, których rozruch przy zwartym rozruszniku nie jest dopuszczalny ze względu na zbyt duży prąd rozruchowy, na zbyt mały moment rozruchowy lub na możliwość uszkodzenia silnika albo maszyny napędzanej;
d) do silników, których samo rozruch nie jest pożądany ze względu na konieczność zapewnienia po powrocie napięcia dobrych warunków samo rozruchu innym silnikom zasilanym ze wspólnego układu szyn napędzającym ważne maszyny i nie posiadającym zabezpieczenia zanikowego.
Dopuszcza się stosowanie wspólnego zwłocznego zabezpieczenia zanikowego dla kilku silników tej samej kategorii ważności, zasilanych ze wspólnego układu szyn.