Pedagogium Szczecińskie inaczej Pedagogium Książęce było priorytetowym ośrodkiem życia naukowego i edukacji w Szczecinie w wieku XVI i XVII. W latach czterdziestych XVI w. dwór książąt szczecińskich przystąpił do realizacji pomysłuutworzenia w Szczecinie uniwersytetu. W efekcie tych działań stworzone zostałoutworzone zostało niestety jedynie Pedagogium. Było to twór pomiedzy szkołą elementarną (łacińską), a szkołą wyższą. Dokument założycielski wywodzi się z roku 1543, uczelnia rozpoczęła działalność w późniejszym czasie. Wkrótce również - dzięki rozwojowi szczecińskich drukarni - utworzony został księgozbiór Pedagogium, wzbogacony książkami zakupionymi z biblioteki księcia Filipa II szczecińskiego. Dopiero z początku XII w. poziom kształcenia w Pedagogium osiągnął poziom akademicki. W roku 1667 Pedagogium zostało zlikwidowane, jego funkcję przejęło Gimnazjum Karolińskie zbudowane poprzez Szwedów panujących wówczas w Szczecinie. Do znacząco zasłużonych absolwentów Pedagogium należą: Paul Friedeborn, a ponadto Johannes Micraelius (w późniejszym czasie rektor tej szkoły. Pedagogium WSPR w Warszawie swą nazwą nawiązuje do istniejacych w Polsce międzywojennej dwuletnich seminariów przygotowujacych nauczycieli szkół podstawowych o nazwie Pedagogium oraz działających przy uniwersytetach niemieckich do XIX w. zakładach dla kandydatów na studia. Pierwsze Pedagogium utworzył Ph. Melanchton w XVI w. w Wittenberdze, w późniejszym czasie powstało Pedagogium Szczecińskie.
Pedagogium Wyższa Szkoła Pedagogiki Resocjalizacyjnej prowadziła studia pierwszego stopnia i magisterskie na kierunku Pedagogika (pedagogika resocjalizacyjna) w specjalności Resocjalizacja społecznie nieprzystosowanych.